Het zit in ons DNA om het beste uit mensen te halen, al 50 jaar. Jarenlang hebben we dit gedaan als sociale werkvoorziening, inmiddels is WVS veranderd in een sociaal ontwikkelbedrijf. Wat niet veranderd is, is de drive en passie van onze collega’s. Dag in, dag uit.
Hoe ik WVS zou omschrijven? Als een familiebedrijf. Dat is het natuurlijk niet, maar het voelt wel als een WVS-familie. Het aantal mensen dat hier al lange tijd werkt is hoog, sommigen wel 30 of 40 jaar. Dat zegt zeker iets over het gevoel dat collega’s hebben bij WVS. Voor mij persoonlijk betekent het dat er een gevoel van saamhorigheid en geborgenheid heerst. Door de open en prettige sfeer voel je je vrij om zaken te bespreken en aan te kaarten. En natuurlijk gaat dat soms gepaard met discussie, maar ook dat hoort bij een familie.
Accent op ontzorgen
In 1984 ben ik begonnen op “het schapskantoor” (afgeleid van werkvoorzieningsschap), zoals ze dat destijds noemden, in de Stationsstraat in Roosendaal. De organisatie kende ik in die tijd al een beetje, want na mijn middelbare school heb ik hier kort stage gelopen. In 1978 ben ik mijn werkzame leven begonnen bij de gemeente Tilburg en ben ik gestart met mijn studie aan de Bestuursacademie. Toen ik later begon met werken bij de afdeling Bestuurssecretariaat, was WVS nog een traditioneel SW-bedrijf. Onze belangrijkste taak: het bieden van werk aan mensen met een WSW-indicatie. De werkvoorziening was een plek waar mensen langdurig in dienst konden blijven. Het accent lag op het ontzorgen van mensen op alle mogelijke manieren. Zo waren in de beginjaren van WVS bijvoorbeeld zwem-, sport- en kooklessen een vast onderdeel van ons werkprogramma.
Ontwikkeling tot sociaal ontwikkelbedrijf
De laatste 25 jaar is er politiek en maatschappelijk behoorlijk veel veranderd. Er is een hoop geprivatiseerd; zaken die voorheen door de overheid werden opgepakt, zijn nu de verantwoordelijkheid van gemeenten. En er wordt meer gekeken naar de financiële uitkomsten dan vroeger. Alles is een stuk zakelijker geworden. Anno 2024 mogen we buitengewoon tevreden zijn met ons bestuur. WVS heeft, mede dankzij de unieke infrastructuur, de kans gekregen om een nieuwe rol op te pakken als sociaal ontwikkelbedrijf, en daar zijn we heel blij mee. Dat had ook anders kunnen lopen. Zo zie je op andere plekken in het land dat voormalig SW-bedrijven geleidelijk zijn afgebouwd en er nu niks meer van over is. Zonde, en kapitaalvernietiging!
Aansluiten op de arbeidsmarkt
Omdat we helaas zien dat de groep mensen die sinds de komst van de Participatiewet aan de zijlijn staat steeds groter wordt, hebben we WVS Academie in het leven geroepen. In dit onderdeel van WVS kunnen langdurig werkzoekenden met behoud van uitkering ontdekken waar en of ze aansluiting kunnen vinden op de arbeidsmarkt. Via een ontwikkeltraject en leerroutes gaan we op zoek naar wat iemand hiervoor nodig heeft. Maar, mensen ontwikkelen in en naar werk, dat kunnen we natuurlijk niet alleen. Dat doen we samen met onze ketenpartners, het Werkplein en de ISD Brabantse Wal. Deze samenwerking is voor de inwoners van onze regio met een afstand tot de arbeidsmarkt en voor de toekomst van WVS van groot belang.
Oog blijven houden voor elkaar
Ondanks alle veranderingen en ontwikkelingen die we de afgelopen jaren als WVS hebben meegemaakt, blijft de passie en het plezier dat collega’s in het werk hebben onveranderd. Ook mijn 40 jaar bij WVS zijn voorbijgevlogen. Over twee jaar mag ik al met pensioen, maar ik kan mij nu nog moeilijk voorstellen hoe het is om niet meer bij WVS te werken. Ik voel me bij WVS nog zo goed op mijn plek! Voor de komende 50 jaar hoop ik dat onze maatschappij oog blijft houden voor mensen die – om wat voor reden dan ook – een afstand hebben tot de arbeidsmarkt. Proost, op de afgelopen én de komende 50 jaar!