Soms is het in het leven pas na elf keer scheepsrecht. Zoals bij Maikel van Hal (29) die na heel wat omzwervingen op de arbeidsmarkt zijn plek vond bij Donker Groen in Etten-Leur. “Hier houden ze rekening met mijn migraine en kijken ze vooral naar wat ik wél kan,” vertelt hij trots.
Wanneer je Maikel vraagt wat hij als kind wilde worden, weet hij het meteen: “Tuinarchitect! Ik was altijd al gek op natuur en tekenen.” De stap naar zijn huidige functie in het groenonderhoud bij Donker Groen lijkt heel logisch, als je het hem zo enthousiast hoort zeggen. “Ik heb het op deze plek super naar mijn zin, maar wát een obstakels heb ik overwonnen om hier te komen,” vertelt hij. Want zoals bij veel aandoeningen, zie je aan Maikel niets dat ook maar wijst op de bijzondere migrainevorm die hij met zich meedraagt. Hij is een van de honderd mensen in Nederland met hemiplegische migraine. Een serieuze ‘kopzorg’ waardoor de helft van zijn lichaam binnen een half uur volledig verlamt en hij zijn bewustzijn verliest.
Leergierig
“Pfoe, toen ik ontdekte dat ik al die Latijnse plantnamen uit mijn hoofd moest leren, wist ik het al: dat gaat ‘m niet worden!” lacht hij terwijl hij uitlegt waarom hij uiteindelijk niet voor tuinarchitectuur maar voor een creatieve studie heeft gekozen. Een van de nadelen van zijn migraine is dat intense mentale focus vaak te veel energie kost. Gelukkig blijkt Maikel gouden handen en engelengeduld te hebben en laat dat nou net van pas komen bij een studie allround tentoonstellingsbouwer. Na zijn mbo-diploma’s behaald te hebben plakt hij er leergierig nog een deeltijdopleiding specialist schilderen restauratie aan vast. “Overdag was ik aan het werk en ’s avonds ging ik naar school. Achteraf besef ik dat dat te veel van het goede was,” licht hij toe als hij vertelt hoe zijn migraine voor het eerst echt roet in het eten gooide. Hij stopt met zijn studie en focust zich op werk.
Afwijzingen
En zo volgen er door de jaren heen elf succesvolle jaarcontracten voor elf verschillende banen. Steevast elke werkgever is hartstikke tevreden, maar geen van hen verlengt het contract. “Dat zullen ze natuurlijk nooit zo zeggen, maar iemand die zeker een keer in de maand uitvalt, kost gewoon te veel geld.” Het is Maikel niet in de koude kleren gaan zitten. Na alle afwijzingen krijgt hij uiteindelijk de kans om via UWV een leerwerktraject op de groenafdeling van WVS te volgen. Zes maanden lang draait hij mee met meewerkend voorman Gert-Jan van Eekelen, leert hij hoe divers het groenvak is en bouwt hij langzaam zelfvertrouwen op. “We hebben Maikel uiteindelijk via ons speeddate-event Groenmarkt in contact gebracht met Donker Groen. Ik wist dat zij écht in hem zouden gaan investeren. En dat had hij nodig om weer vertrouwen te krijgen in de toekomst,” aldus Gert-Jan.
Opbloeien
“Het geeft ongelofelijk veel voldoening om iemand de kans te bieden z’n leven weer op de rit te krijgen. En het mes snijdt aan twee kanten, want wij staan te springen om goed personeel zoals Maikel,” onderbouwt leidinggevende Henk Jongbloed van Donker Groen de keuze voor sociale instroom in het bedrijf. “Het is voor ons elke keer maatwerk om iemand zo te begeleiden dat ze opbloeien, goed mee kunnen komen in het werk en hun ruimte durven innemen.” Henk zag zijn jonge groenmedewerker in anderhalf jaar tijd zelfstandiger en opener worden en is zichtbaar trots op hem. “Maar ik wil nog verder groeien,” voegt Maikel er zelf opgewonden aan toe. “De droom van een eigen huisje is onlangs uitgekomen, maar ik zou bijvoorbeeld graag mijn BE-rijbewijs halen en meer verantwoordelijkheid krijgen.” Dat is slechts een kwestie van tijd, Maikel. Want wie zaait, zal oogsten. Zelfs na minstens elf omwegen.