“Daar hebben we juffrouw Herrie!” Collega’s horen Majella Goosen vaak al van ver aankomen. Enkele jaren terug verloor ze in drie maanden tijd haar zicht volledig. Haar taststok, waarmee ze luidruchtig haar omgeving verkent, is nu haar gids. Ook op werkgebied blijft Majella niet stilletjes in een hoekje zitten. Met de blik vooruit zoekt ze nieuwe mogelijkheden die in haar straatje passen.
Technologische uitdaging
Majella begon bij WVS als administratief medewerker bij de Arbodienst. Na 11 jaar klom ze op tot interne secretaresse. Nadat haar zicht achteruitging, besloot ze met de ondersteuning van WVS een revalidatieprogramma te volgen. Hier leerde ze spraaksoftware te gebruiken en raakte ze vertrouwd met mobiele technologie. Majella vertelt: “Ik had nog wel wat zicht, maar ik wilde voorkomen dat ik volledig in een zwart gat zou vallen. Dit was echt een verrijking.” Nu ze deze horde had overwonnen, was ze klaar voor de volgende uitdaging.
Onder handen nemen
De volgende stap in de bijzondere reis van Majella was het met succes volgen van een massageopleiding. Snel daarna ging ze aan de slag als masseur bij een fysiotherapeut. “Hoe ik bij masseren kwam? Ik had eigenlijk al interesse maar durfde het nog niet. Ik wist niet of ik het fijn zou vinden om iemand aan te raken.” Toen haar zicht verder achteruitging, vond ze het de juiste tijd. Mocht het licht helemaal uitgaan, dan kan ze altijd nog met mijn handen werken, was haar gedachte. Ze stapte over haar schroom heen en raakte al snel gewend. “Het is net als met fietsen, je moet meters maken,” lacht ze. “En je moet ook alle spieren uit je hoofd leren. Waar ze beginnen en waar ze eindigen. Heel leuk om zoveel nieuwe kennis op te doen.”
Niet bij de pakken neerzitten
Door de komst van de coronapandemie moest ze helaas stoppen met masseren. “Ik had het onwijs naar mijn zin, dus dat was heel moeilijk.” Dit was ook de periode dat haar zicht volledig wegviel. Ook nu was stilzitten er niet bij. Ze werd gedetacheerd bij een IT-bedrijf in Bergen op Zoom, waar ze momenteel nog steeds actief is. Én ze ging op bedevaart.
Herrie in Zwitserland
“Via Facebook kwam ik in contact met de stichting Anders Bekeken. Zij organiseren elk jaar een bedevaartstocht naar Santiago de Compostella voor mensen met een visuele beperking.” Een pelgrimsreis van 17 dagen met een rugzak van 11 kilo, ga er maar aan staan. Majella deed het. “Ik was op zoek naar Majella 2.0. Ik wilde weer vertrouwen in mezelf krijgen.” En dat heeft ze zeker gekregen. Binnenkort neemt ze deel aan een 8-daagse wandeling in de bergen in Zwitserland, samen met een groep. De taststok gaat uiteraard weer mee. Juffrouw Herrie gaat de Zwitserse uitdaging te lijf met een krachtige boodschap voor iedereen: “Denk niet in beperkingen, maar in mogelijkheden.”