Soms brengt de liefde je op onverwachte plekken. Voor Suzanne betekende dat een verhuizing van het bruisende Amsterdam naar het rustige Zeeland. Maar wie denkt dat ze het rustiger aan is gaan doen, heeft het mis. Suzanne is een vrouw van mensen, beweging en betekenisvol werk. Met jarenlange ervaring in de detailhandel en een hart dat klopt voor gelijke kansen, wist ze al vroeg dat ze meer wilde doen dan enkel producten verkopen. Ze wilde mensen verder helpen. Niet zomaar mensen – juist de mensen die vaak over het hoofd worden gezien.
Een eerlijke kans voor iedereen
Bij de Kijkshop, een van haar vorige werkgevers, nam ze op eigen initiatief een jongen met autisme aan. Niet veel later volgde zijn zus, die zowel ADHD als autisme had. Suzanne zag niet de beperking, maar de mogelijkheden. “Iedereen verdient een eerlijke kans,” zegt ze daarover. Het werd de rode draad in haar werk: mensen begeleiden naar een plek waar ze tot hun recht komen.
Die overtuiging bracht haar – via een toevallige ontmoeting met een collega van de afdeling Bemiddeling & Ondersteuning – bij WVS. Ze werd uitgenodigd om eens te komen kijken bij de afdeling Productie in Bergen op Zoom. Wat ze daar zag, voelde direct goed: werk en ontwikkeling gaan hand in hand, precies waar Suzanne warm voor loopt.
Van retailtijger naar praktijkbegeleider
Inmiddels is Suzanne een enthousiaste praktijkbegeleider bij WVS. De ervaring uit de retail – het schakelen met klanten, het managen van werkdruk, het inspelen op behoeften – komt haar elke dag van pas. Maar de echte waarde zit in haar mensenkennis. Ze voelt feilloos aan wanneer iemand extra begeleiding nodig heeft of juist een stap vooruit kan zetten. “Het gaat niet om snelheid, het gaat om eigen tempo,” zegt ze. “Als iemand langzaam gaat, maar blijft bewegen, is dat óók groei.”
Suzanne heeft inmiddels ook het een en ander bijgeleerd. Zo ontdekte ze dat communicatie niet voor iedereen vanzelfsprekend is. Niet iedereen spreekt of begrijpt Nederlands op de manier die we gewend zijn. En sommige mensen kunnen helemaal niet spreken. In plaats van te denken in beperkingen, besloot Suzanne zich te verdiepen in een andere vorm van communicatie: gebarentaal.
De kracht van communicatie
Samen met een collega begon ze aan een digitale cursus Nederlandse Gebarentaal. De lessen zijn flexibel en terug te kijken. En het mooie? Samen met collega’s oefenen zij elke dag met elkaar, want gebarentaal leer je alleen door het te doen. “En het is zó leuk,” vertelt Suzanne enthousiast. “Je leert niet alleen gebaren, je duikt ook in de dovencultuur. Wist je dat veel doven een bijnaam krijgen in plaats van bij hun echte naam genoemd te worden? Bijvoorbeeld ‘bril’, ‘pony’ of ‘lach’. Dat zijn hun gebarennamen, gebaseerd op uiterlijk of karakter.”
Maar Suzanne vindt gebarentaal leren niet alleen leuk, maar ook heel nuttig. “In een organisatie als WVS, waar we mensen begeleiden die vaak nét buiten het reguliere arbeidsproces vallen, is communicatie cruciaal. Gebarentaal in huis hebben betekent dat we nog inclusiever kunnen zijn. We kunnen contact maken met doven en slechthorenden zonder tussenkomst van een tolk. We laten zien: jij hoort erbij. Jij mag er zijn.” Ze vervolgt: “En het gaat verder dan alleen de dovengemeenschap. Gebarentaal maakt je bewust van hoe je communiceert. Het dwingt je om stil te staan bij lichaamstaal, bij duidelijkheid en bij het tempo van de ander.”